"Jeśli chcesz zbudować statek
nie zwołuj ludzi, nie rozdzielaj
zadań, lecz ucz ich tęsknoty
za dalekim i niekończącym się
morzem."

Antoine De Saint-Exupery

Historia gimnazjów sięga starożytnej Grecji. Tam narodziła się tradycja pielęgnowania ciała i umysłu w instytucjach publicznych miasta - państwa zwanych gimnazjam. Były to budynki i boiska sportowe, przeznaczone początkowo na ćwiczenia cielesne chłopców i mężczyzn, później także miejscem dyskusji, dociekań, filozoficznych refleksji w swego rodzaju szkoły. Zacofana ideologia średniowieczna prowadzi do upadku pięknej idei starożytnej, dopiero renesans przynosi powrót do idei gimnazjum, które oznaczało szkołę średnią, humanistyczną. Zasłynęły wtedy takie uczelnie jak: Gimnasium Paloticum założone w 1425 roku w Mantui we Włoszech lub 9-cio letnie gimnazjum założone przez Johannesa Sturma w Strasburgu we Francji. W Polsce w dobie odrodzenia zasłynęły gimnazja w Toruniu, Gdańsku i Pińczowie. Po I wojnie światowej w odrodzonej Polsce rozpoczęły działalność 8 letnie gimnazja dla dzieci pomiędzy dziesiątym a osiemnastym rokiem życia. Nauka w gimnazjum kończyła się małą maturą i zawsze była częścią elitarnego kształcenia przyszłych studentów uniwersytetów innych szkół akademickich. Po I wojnie światowej w odrodzonej Polsce rozpoczęły działalność 8 letnie gimnazja dla dzieci pomiędzy dziesiątym a osiemnastym rokiem życia. Nauka w gimnazjum kończyła się małą maturą i zawsze była częścią elitarnego kształcenia przyszłych studentów uniwersytetów innych szkół akademickich. Od 1948 roku przestały funkcjonować w naszym kraju gimnazja. Tak, więc gimnazjum to z jednej strony nawiązanie do pięknej tradycji cywilizacyjnej i edukacyjnej, z drugiej synonim nobilitacji i awansu dla uczniów, ich rodziców i nauczycieli. Tak, więc gimnazjum to z jednej strony nawiązanie do pięknej tradycji cywilizacyjnej i edukacyjnej, z drugiej synonim nobilitacji i awansu dla uczniów, ich rodziców i nauczycieli. Często współczesne gimnazja nazywa się „dziećmi reformy” systemu edukacji polskiej. Publiczne Gimnazjum Nr 5 im. Mikołaja Kopernika powołano do życia Uchwałą Rady Miejskiej w Bełchatowie z dnia 10 marca 1999 r. Od samego początku szkoła nasza starała się nawiązywać do chlubnych tradycji gimnazjów przedwojennych. Położono ogromny nacisk na wychowanie młodzieży oraz wysoki poziom dydaktyczny. Nie jest to zadanie łatwe, gdyż do współczesnego gimnazjum uczęszczają wszystkie dzieci kończące szkołę podstawową. Jednak mimo trudności nasza szkoła dąży do wytyczonych na samym początku celów. Absolwent Gimnazjum Nr 5 im. Mikołaja Kopernika powinien być: samodzielny, odpowiedzialny, prawy, otwarty, ciekawy świata, krytyczny, rozważny, tolerancyjny, punktualny. Realizujemy kilka innowacji pedagogicznych. Wśród nich największą dumą jest klasa teatralno-dziennikarska, program autorski pt. „Edukacja europejska”, młodzieżowa przedsiębiorczość, klasy z rozszerzonym programem języka niemieckiego. Od nowego roku szkolnego wprowadzone będą kolejne innowacje np. z zakresu edukacji ekologicznej. Mamy na swoim koncie wiele sukcesów i osiągnięć. Pełną informację o nich zamieścimy w odrębnym rozdziale. Jesteśmy pierwszym gimnazjum w mieście, które miało swojego patrona. Ze wszystkich sił będziemy starali się, aby nasi absolwenci naśladowali w swoim dorosłym życiu i te wartości, których prekursorem był nasz wielki uczony Mikołaj Kopernik. Chcielibyśmy, aby w przyszłości dorośli już ludzie z dumą wspominali, że są absolwentami „Kopernika”.

mgr Maria Ożóg

"Niech z naszej 'piątki’ każdy żak,
pomnaża jego odkryć stan.
I chociaż minie 1000 lat, pamiętać o nim będzie świat,
bo wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię,
polskie go zrodziło plemię."